Bugün Türkçe’de “zina” kelimesi iki farklı anlama geliyor:
1- Türk Medeni Kanununda (m. 161) yer alan “zina” evli birinin eşinden farklı biri ile cinsel ilişki kurmasıdır; yani “aldatma”dır. Bir boşanma gerekçesidir. Eski TCK’da bir suç olarak tanımlanmıştı ancak halen yürürlükte olan TCK’ya göre “zina” yani “aldatma” -gayet tabii olarak- bir suç değildir.
2- Gündelik hayatta kullanılan “zina” kelimesi ise kişi evli olsun ya da bekar olsun Sünni Şeriatına aykırı olan tüm cinsel ilişkileri kapsar. Sünni şeriatına göre zekerin ferce (penisin vajinaya) girebilmesinin iki yolu vardır:
— Nikah
— Mülkiyet (cariyenin mülkiyetini elinde bulundurmak)
Bu ikisi dışında kadın ve erkek arasında yaşanacak tüm cinsel ilişkiler “zina”dır. Modern çağlarda ise “sevgililik” diye bir kurum ortaya çıktı ve gerek İslam coğrafyasında gerekse dünyanın geri kalanında gençlerin nikahsız cinsel ilişki yaşama vakaları çoğaldı. Dolayısıyla sevgililerin birbirleri ile gönüllü olarak arzulu bir hal çevresinde sevişmesi ve seks yapması anlamına da gelen “zina” hukuken bir suç mu olmalıdır? Buna eğer zinayı yapanlar aileleri tarafından himaye edilen genç insanlar ya da ergenlerse ailelerinin ceza vermesi ya da karışmasına bir şey dediğim yok ancak devlet, devletin hakimleri ve savcıları ceza vermeli midir? Bunun hukuk sisteminde cezai bir yaptırımı olmalı mıdır? Elbette aileler çocuklarının evlilik dışı sevişmemelerini isteyebilirler. Buna karışmak kimsenin haddine değil. Ancak devlet neden insanların uçkurlarına karışsın? Peki İslam Tarihi boyunca karışmış mıdır?
Fatih Sultan Mehmet’in aynı zamanda Osmanlı Devleti’nin ilk genel kanunnamesi olan ve “Fatih Kanunnamesi” olarak bilinen hukuksal düzenlemenin zinaya dair maddeleri şu şekilde, Fatih sevişen gençlere para cezası kesmiştir:
“1- Eğer bir kişi zinâ kılsa şeriat huzurunda sabit olsa ol zinâ kılan evlü olsa ve dahi bay olursa ki bin akçeye dahi ziyadeye gücü yeterse cürm üç yüz akçe alına evsat ul-hâl [orta halli] olursa kim altı yüz akçeye mâlik ola cürm iki yüz akçe alına andan aşağa güci yeterse cürm yüz akçe alına andan dahi aşağa halli olursa elli akçe andan dahi agağa ki gayetde fakir-ül-hâl olursa kırk akçe cürm alına
2- Eğer zinâ kılan ergen olursa bin akçeye dahi ziyadeye güci yeterse cürm yüz akçe alına eğer orta halli olurse altı yüz akçeye gücü yeterse elli akçe cürm alına andan agağa dört yüze güci yeterse kırk akçe gayet fakir olsa otuz akçe cürm alına
3- Eğer avret zinâ kılsa şeriat katında sâbit olsa gani olsa er kanlığın vire orta hallü yahud fakire olsa erenler gibi olur kanluğın vire
4- Eğer avretin mali olsa eri kabul eylese köftehor kanlığun yüz akçe vire yoksul olursa elli akçe gayet fakir olursa kırk ya otuz akçe cürm alına
5- Eğer avret pezevenklik eylese kadı tazir ura ne kadar mâ yerahu 80 ağaç bagına bir akçe cürm alına
6- Eğer zinâ iden kız olursa onun cürmi ergen gibi ola azlıkda ve çoklukda ana itibar ideler
7- Eğer birakinin evine girse zinâ kasdına olur(sa) evlü cürmin vire eğer ergen ise ergen cürmin vire ol zinâ iden gibi yukaru tafsil üzere ki beyan alundı”
Bu kanunname Sünni Şeriatına aykırıdır, muhaliftir. Dolayısıyla Fatih Sultan Mehmet ve hiçbir Osmanlı padişahı Sünni Şeriatına uymamıştır. Hanefi Fıkhına göre normal şartlarda olması gereken recimdir. Kadını toprağa gömüp bütün suratı dağılıp, kafa tasının kemikleri kırılana kadar taşlayarak öldürmektir. Osmanlı tarihinde de Sultan Ahmet Meydanı’nın orta yerinde recim olayı gerçekleşmiştir. Sultan Ahmet’teki Mısır’dan gelen Dikilitaş’ın önünden geçerken bir dahaki sefere umarım o mazlum kadının hayaletine bir selam verirsiniz. O kadınla sevişen Yahudi elemanı da katletmişler bu arada. Murat Bardakçı’nın bu konudaki yazısı.
1680 Yılında Yahudi bir erkek ile sevişen Müslüman bir kadını Sultanahmet meydanının orta yerinde toprağa gömüp suratını taşlarla paramparça ediyorlar. Ve bu bilinen tek belgeli recim olayı imiş. Bilinmeyen binlercesinin olması mümkün. Belgelerinin bugün elimize ulaşmamış olması mümkün. Hanefi Fıkhında recim olmadığını iddia edenler cehaletin zirvesinde yaşıyorlar. Hanefi Fıkhında recim vardır ama Osmanlı aslında hiçbir zaman tam Hanefi de olamamıştır.
Osmanlı’da zinaya verilen ceza dönem dönem değişmiştir. Bazen para cezası bazen işkence bazen de recim oluştur. Fatih biraz daha hoşgörülüydü deriz hep çünkü halefleri artık işi barbarlık boyutuna taşımıştır. Fatih’in yaptığı; yani sevişenlere ceza kesmek de hadsizliktir, densizliktir de Bardakçı’nın yukarıda verdiğim yazısında Yavuz döneminde zina eden kadının cinsel organının dağlandığı gibi ifadeler var. Evet gelenekselci Müslüman arkadaşlar “recim” kelimesini duyunca başlarını kuma gömerler hemen tartışmadan kaçarlar. Cumhuriyetin ve Kemalizmin onlara bahşettiği laik/seküler, medeni, insancıl ortamda Sultan Ahmet meydanında bir kadının sırf sevdiği ile sevişti diye suratının kaya parçaları ile dağıtılmasını, dişlerinin kırılmasını, gözlerine sivri taşların saplanmasını ve kafa tasının karpuz gibi yarılmasını izlemek gibi çok büyük travmaları yaşamdan büyümüş olmalarına şükretmiyorlar mı? bu kadar mı vefasızlar? bu kadar mı kadir kıymet bilmezler?
Kemalizm sayesinde, devrimci kurucu ulu önder sayesinde bu özgür ve medeni değerler üzerine kurulmuş ülkede doğup da İslam hep hoşgörülüydü, Osmanlı ahlaksal olarak bu kadar yüceydi diye bağırmak kolay. Ta ki hakikatle yüzleşene kadar. Hadi hakikati öğretin bana dostlarım. Sevişenlere devlet eliyle para cezası kesmek mi Tanrının buyruğudur? Öyle Tanrı yerin dibine batsın!
(Bu yazı 09/09/2016 tarihinde ekşisözlükte “fatih’in sevişen gençlere para cezası kesmesi” başlığında yayımlanmıştır)
